Verhuisd

Hallo allemaal!

Hier eindelijk weer eens een berichtje van mij. Er is een hoop gebeurd sinds de vorige keer, dus ik zal het even “kort” samenvatten.

Tijdens mijn vorige berichtje was ik nog aan het afstuderen bij het Afval Energie Bedrijf in Amsterdam. Ik ben inmiddels afgestudeerd en heb mijn diploma. Ik ben nu officieel “Bachelor of Maritime Operations”. Voordat de bachelor- en master-titels gebruikt werden, werd je met dit diploma ingenieur. Ik zou dus eventueel ook nog “ing.” achter m’n naam mogen zetten :P. Yorick is trouwens ook afgestudeerd, beide met een acht.

Na het behalen van ons diploma was het natuurlijk op zoek naar een baan. Gelukkig duurde die zoektocht niet lang, Nederlandse zeelieden zijn namelijk nog steeds gewild en erg schaars. Yorick heeft een baan gevonden bij TOS, een detacheringbureau. Dit betekend dat hij steeds op een ander schip komt te varen en dat vindt hij erg leuk. Gelukkig heeft hij wel een vast inkomen en dat vind ik dan weer erg leuk :P. Ikzelf ga varen bij Spliethoff, een Nederlandse rederij met schepen die de hele wereld over varen. Anders dan bij Maersk varen ze hier met conventionele stuurmannen en werktuigkundige. Omdat ik niet kan kiezen heb ik met Spliethoff afgesproken dat ik de ene reis als stuurman en de andere reis als werktuigkundige zal varen. Eén reis duurt ongeveer 3,5 á 4 maanden, waarna ik 2,5 maand thuis ben. Omdat Yorick bij een detacheringbureau zit en dus flexibel werkt, kan het bureau ervoor zorgen dat hij thuis is wanneer ik thuis ben. Zo zien we elkaar nog eens.

En, tja, zoals de meesten waarschijnlijk wel weten hebben Yorick en ik samen een woonboot gekocht. Dit hele verhaal begon aan het begin van de zomer. Yorick kreeg het idee om een oud vrachtschip van ongeveer 20 meter lang te kopen en deze om te bouwen tot een varend woonschip. Helaas kwamen we er na het nodige onderzoek achter dat het grootste probleem hierbij het vinden van een ligplaats is. We zouden dan namelijk niet altijd gaan varen, maar over het algemeen op een vaste plek aan de wal liggen. Het is alleen niet toegestaan om lukraak je woonboot ergens neer te leggen, hiervoor moet je een vergunning hebben. En deze vergunningen worden niet meer voor nieuwe ligplaatsen uitgegeven. Dus moesten we op zoek naar een ligplaats die te koop stond. Nu leerden we al snel dat het meest waardevolle aan een woonboot de ligplaats is. Oftewel: een ligplaats zonder boot is nauwelijks te krijgen en vaak ontzettend duur. Dus dan maar op zoek naar een ligplaats mét woonboot. En die hebben we gevonden in Dronten, Flevoland.

De woonboot bestaat uit twee delen, een stalen schip met daar bovenop een houten “schoenendoos”. Het stalen schip is gebouwd in 1901 en gebruikt om zand te vervoeren tijdens de drooglegging van de Flevopolder. De “schoenendoos” stamt uit 1965. Na wat verbouwen beschikken we nu over een ruime woonkamer, keuken, hele kleine badkamer, een slaapkamer en een washok. Prima voor ons tweetjes. Bij de woonboot zit een tuin van ongeveer 300 m3 en een stenen, dubbele garage. Ruimte zat dus. We liggen hier met tien woonboten op een rijtje, aan een doodlopende weg en tegenover het bos. Het is hier heerlijk.

De bedoeling is dat we deze woonboot over een jaar of 5 gaan verruilen voor een woonark (met een betonnen bak i.p.v. staal). Het nadeel van staal is namelijk dat de boot eens in de tien jaar het dok in moet voor inspectie. Dat betekend dus dat het schip van zijn plek moet worden gehaald, dat we alle meubels etc vast moeten zetten en dat we ons huis voor minstens een week kwijt zijn. Dat terwijl een betonnen bak minstens 30 jaar mee gaat. We willen deze woonark helemaal zelf gaan ontwerpen en bouwen dus kunnen we het precies naar eigen wil inrichten.

Yorick en ik krijgen regelmatig de vraag wanneer we gaan varen. Helaas krijgen we dat zelf ook pas een paar dagen van tevoren te horen. Bij Maersk voeren de schepen een vaste route, dus kon ik maanden vooruit kijken. De schepen van Spliethoff varen op de “wilde vaart”. Dit betekend dat ze varen daar waar ze nodig zijn. Het is zelfs zo dat een lading tijdens de tocht over zee aan een ander bedrijf verkocht kan worden, waardoor het schip in eens een andere bestemming krijgt. Vooruit plannen is dan dus heel moeilijk. Maar geen zorgen, het komt allemaal goed en in de tussentijd vermaken we ons hier prima. Als ik wat meer hierover weet, zal ik het vertellen.

Goed, dit was even een update tot nu toe. Mijn volgende berichtje zal waarschijnlijk vanaf één van de Spliethoff-schepen komen. Dus hopelijk tot dan.

Liefs,
Marieke